m e m e n t o • m o r i

Uzun süredir yazmıyorum. Neden aklıma geldi onu da bilmiyorum. Sanırım hayatı düşündüğümden. Hayatımda ilk defa bir cenaze gördüm. Kelimelerin içi nasıl dolmuyor, nefes nasıl kesiliyor, insanın boğazı nasıl ağrıyor ilk defa hissettim. Daha önce üzüldüğüm şeyleri düşündüm, uykusuz kaldığım geceleri. Hepsi ne önemsiz kalıyor, ne komik. Ve dert ettiklerim ne anlamlıymış, hayatta tutan şeylermiş beni […]

Ne için?

Dün gece her konuştuğumda bakış açımı genişleten ve kendinden eminliği beni de özgürleştiren bir yakınımlaydım. Derin konuşmalarımızdan birine daldık. Buraya yıllardır düşünüp de kuramadığım o cümlesini bırakıyorum. Tüketmek için yaşıyoruz.

🌍

Bu gece dakikalarca aya baktım. Binanın terasında kimseler yokken ve herkes kendi dünyasındayken. Gezegenimize ışığı hala ulaşmamış yıldızların var olduğu bir evrendeyiz, ve bu evrende milyarlarca hayat var. Sosyal medyanın beni bir yandan bunalımlara sokan bir yandan da heyecanlandıran bir özelliği: dünyayı bir ekrandan dolaşabilmek. Bunalımlara sokuyor çünkü bir an önce tüm hayatları yaşamak ve […]

💎

Kaçımız gerçekten bir gününü kendine ayırıyor? Kendine bir bilet alıyor? Sinema, tiyatro ? Uçak, tren?

İtiraflarım

Benim sorum, yani beni elli yaşında intihar düşüncesine sürükleyen soru, en aptal çocuktan en bilge ihtiyara kadar her insanın ruhunda var olan en basit soruydu, yani gerçekten kendimde gördüğüm kadarıyla, onsuz hayatın mümkün olmadığı soru. Soru, şundan ibaretti:” Bugün yaptığım, yarın yapacağım şeyin sonucu ne olacak, bütün hayatımın sonu ne olacak?” Başka türlü söylemek gerekirse, […]

Fareler ve İnsanlar

“Tamam anlatıyorum işte. Beş dönüm bir arazi. İçinde küçük bir yel değirmeni var. Bir de küçük bir kulübe ve bir kümes var. Kulübede mutfak da var. Meyve bahçesinde kiraz, elma, şeftali, kayısı, badem ağaçları var. Yonca kaplı bir tarla ve onu sulayacak bol bol su da var. Bir de domuz ahırı…” “Ve bir de tavşanlar […]